مأموریت سختی که هیچ داوطلبی نداشت!‏

همه به زمین خیره شده بودند؛ به چشمان فرمانده نگاه نمی‌کردند، مبادا یکی از آنها را برای آن مأموریت سخت انتخاب کند. چون شاگردانی که خود را از تیررس نگاه معلم مخفی کنند، مبادا آنهاراپای تخته سیاه بخواهد.



میان یک دسته ویژه شناسایی از نیروی داوطلب که غرق در تجهیزات بودند، یک نفر داوطلب برای انجام آن مأموریت نبود؛ فرمانده که با موفقیت عملیات شناسایی را انجام داده بود وسط نخلستان نزدیک خط دشمن ستون گشتی شناسایی رانگه داشت، اما مستأصل فقط وقت را ازدست می‌داد؛ آخرین اشعه‌های نور مُنور از روی کلاه‌های آهنی محو و همه‌جا تاریک شد.

دیگر آن اطاعتِ روزهای اول عملیات را در بچه‌ها نمی‌دید، هرکدام به بهانه‌ای از زیربار مأموریت شانه خالی می‌کردند، می‌خواست دیگری داوطلب شود؛ فرمانده به ناچار برای آخرین بار با آنها اتمام حُجت کرد گفت:

-برادرها نمی‌خوام خودم انتخاب کنم یکی از شما باید داوطلب این مأموریت باشه.

از سنگ صدا در می‌آمد، از آنها نه. از آن همه بلبل زبانی، شوخی‌های گذشته خبری نبود، دسته جمعی با سرسختی در برابر فرمانده  تَمرد می‌کردند.

فرمانده همه را از نظر گذراند، چقدر همه را دوست داشت حیف باید یکی را انتخاب می‌کرد. پیرمردی که سعی می‌کرد پشت دیگری مخفی شود را صدا زد گفت: